(c) Etienne Plumer

Concerts salle

Houben & Son

Archive : Saison 2018-2019

8 septembre 2018 • 20:15

Première
Marni Jazz Festival

FR Steve et Greg Houben décident de lever le voile sur leur artisanat familial.
Ils se souviennent de leur passé et unissent leur souffle.
L’un voulait être poète et l’autre comédien, mais ici l’affaire prend l’allure d‘une musique de jazz, simple dans sa forme et riche de ses émotions.
Chaque instant est une nouvelle porte qui s’ouvre sur un espace qui fait apparaître des silences fabuleux de sel, de sable ou de neige, et sous d’étranges nébuleuses sonores, une ancienne chanson de solitude.
Il fait aussi entendre les mots du monde qui racontent le quotidien des métiers, des soucis, des amours.
Alors le cuivre se mêle au bois et entame une cantate à deux voix mixtes, puis arrive un piano, tambours et cymbales également jetés dans la fournaise et emmenés par la contrebasse qui poursuit, dans son mouvement perpétuel, sa fabuleuse marche sur la ligne du temps !

NL Steve en Greg Houben gunnen ons een blik in hun ambachtelijke interne keuken en blazen samen nieuw leven in hun gedeeld verleden. De ene wilde dichter worden, de andere zag zich eerder als acteur… Hier krijgt hun samenwerking evenwel de vorm van een jazzmelodie, eenvoudig van vorm en rijk van emotie. Elk moment is als een nieuwe deur die opengaat om een ruimte te onthullen vol fabelachtige zilte, zanderige of ondergesneeuwde stiltes. Doorheen vreemde nevelige klanken weerklinkt een oud lied van eenzaamheid. Ook wereldse zaken en het dagelijkse leven schemeren erin door : het vak, de zorgen en de liefde. Dan vermengen koper- en houtinstrumenten zich en wordt een cantate aangevat met twee gemengde stemmen. Vervolgens weerklinkt de piano, terwijl trommels en cymbalen alles in vuur en vlam zetten. Dit alles onder begeleiding van een locomotief van een contrabas die instaat voor het onafgebroken ritme !

EN Steve and Greg Houben have decided to unveil their family talents. They have looked back at their history and combined their enviable talents.
One wanted to be a poet and the other an actor, but what they do here bears a greater resemblance to jazz. Simple in form and rich in emotion. At every instant, a new door opens onto a space that reveals fabulous silences that feel like salt, sand or snow under strange resonant nebulae, an old song of solitude. Their magic enables us to hear the words of the world that tell the story of everyday lives, worries, loves. Then brass joins up with wood and begins a cantata for two voices, joined by a piano, drums and cymbals that are also thrown into the furnace and led by the double bass which pursues its fabulous walk on the timeline in a state of perpetual movement !

Greg Houben trumpet, bugle
Steve Houben sax, flute
Fabian Fiorini piano
Cédric Raymond bass
James Williams drums
wooha.be/houbenandson
greghouben.be

(c) Etienne Plumer