D Festival 6
FR Au croisement du burlesque et de l’étrange, Pesadilla associe humour noir et mélancolie en racontant la fragilité d’un homme partagé entre un rêve les yeux ouverts et une vie les yeux fermés. Un spectacle dédié à la relation entre la vie nocturne et le travail quotidien.
Pesadilla (cauchemar en Espagnol) parle de la fatigue quotidienne et pesante d’être soi, qui loin d’apaiser notre sommeil, l’altère et le distord, troublant nos personnalités en les démultipliant.
« Nous avons tous rêvé les yeux ouverts, est-on sûrs de ne pas vivre les yeux fermés » ?
Soirée composée avec Isaac y Diola (20:00 SALLE)
NL Pesadilla (« nachtmerrie » in het Spaans) handelt over de vermoeienis van elke dag, over hoe afmattend het is om zichzelf te zijn. Deze vermoeidheid zorgt niet voor een rustige slaap, maar verstoort onze nachtrust. Hierdoor raken we uitgeput en splitst onze persoonlijkheid zich af. Het is alsof we niet langer met onszelf in contact staan, alsof we geen toegang meer hebben tot onze eigen emoties.
De voorstelling focust op de verhouding tussen nachtleven en dagelijks werk.
Pesadilla combineert het burleske met het zonderlinge en vermengt zwarte humor en melancholie in een verhaal over de fragiliteit van een mens balancerend op de grens tussen een droom met open ogen en een leven met gesloten ogen.
« We hebben allemaal gedagdroomd, zijn we zeker dat we niet met gesloten ogen leven ? »
EN Pesadilla (nightmare in Spanish) is a performance which portrays the tiredness we feel on a daily basis, the tiredness of being ourselves. Far from appeasing our need to sleep, it alters and disturbs it, distorting our personalities by multiplying them, as though we had left ourselves behind, as though we had lost touch with our own emotions.
At the crossroads of the burlesque and the bizarre, Pesadilla couples black humour with melancholy in telling the story of the fragility of a man divided between a dream with open eyes and a life with them closed.
“We have all dreamed with our eyes open – can we be sure that we are not living with them closed ?”
Direction, création, interprétation Piergiorgio Milano
Regard extérieur Florent Hamon
Dramaturgie Elsa Dourdet
Supervision Claudio Stellato
Durée 25’